W środowym wydaniu niemieckiego tygodnika „Sport Bild” znalazł się obszerny wywiad z Robertem Lewandowskim, który odbył rozmowę z legendarnym Lotharem Matthaeusem.
W trakcie rozmowy poruszono wiele różnych kwestii, zaś część z nich dotyczyła kariery naszego rodaka. Polak nie ukrywa, iż będąc młodym piłkarzem miał liczne problemy z kontuzjami, lecz nigdy nie zwątpił i zawsze wierzył do samego końca, pracując ciężko nad sobą.
Robert Lewandowski odniósł się również do zdobytego pod koniec 2020 roku tytułu Piłkarza Roku. Nie zabrakło także pytań o piłkarskich idoli „Lewego” oraz wskazanie najlepszego piłkarza wszech czasów w świecie piłki.
Poniżej znajdziecie pozostałe fragmenty wypowiedzi kapitana polskiej reprezentacji narodowej dla „Sport Bilda”.
Robert Lewandowski na temat:
...zdobytego trofeum Piłkarza Roku:
„...W naszym domu w Monachium jest pokój, w którym wystawione są moje trofea. Zbyt długo trwało, aby zawodnik Bayernu zdobył to trofeum po tobie Lothar - byłeś wtedy w Interze, ale dla mnie jesteś legendą Bayernu. Mam nadzieję, że w przyszłości trofeum będzie trafiać do Monachium częściej. W pierwszej chwili, gdy odbierałem trofeum dla Najlepszego Piłkarza, nie zastanawiałem się dokładnie, co ono oznacza. Teraz czasami przechodzę obok tego pokoju, rzucam okiem, patrzę na nagrodę i myślę: „O, wow. Naprawdę ci się udało.” Jestem z tego bardzo dumny. Ale proszę mnie źle nie zrozumieć: nie stoję przed trofeum przez 30 minut, to raczej bardzo krótka, radosna chwila.”
...swoich idolów:
„..Pamiętam dokładnie. Kiedy miałem sześć lat, był dla mnie tylko jeden idol: Roberto Baggio! Później Alessandro Del Piero stał się moim piłkarskim idolem, podziwiałem go. Nie potrafiłem jednak jeszcze dokładnie ocenić, co wyróżnia jego styl gry, byłem na to po prostu za młody. Później była to legenda Arsenalu, Thierry Henry. Jego ruchy, głębokie wybiegania, wykończenia - jako młody piłkarz chciałem mieć te cechy. Chciałam kopiować wszystko, co robił Henry.”
…Lewandowskiego jako rozgrywającego niczym Del Piero i Baggio:
„…Byłem wtedy młody i próbowałem różnych pozycji. Lewe skrzydło, prawe skrzydło, dziesiątka. Kiedy podziwiałem Baggio i Del Piero, oni zdobywali wiele bramek. To było fascynujące.”
…swoich początków w karierze zawodowej:
„…Nigdy nie można być pewnym, jak daleko się zajdzie. Jako młody zawodnik miałem wiele problemów z kontuzjami, to nie był dla mnie łatwy okres. Byłem zdany na siebie, nikt mi nie pomagał. Musiałem naprawdę poznać swoje ciało, pomóc sobie. Korzystam z tego do dziś. Wiedziałem wtedy: muszę być optymistą, patrzeć w przyszłość, mieć cel w głowie. Tak naprawdę dotarło to do mojej świadomości dopiero w wieku 17 czy 18 lat – Tak, Robert, to może się udać! Naprawdę możesz zostać zawodowym piłkarzem i wykonywać ten zawód przez następne 15 lub 20 lat!”
…swojej sylwetki w młodości i treningu siłowego:
„…Zawsze byłem najmniejszym i najchudszym zawodnikiem w naszej drużynie, nawet jeśli dziś trudno to sobie wyobrazić Lothar (śmieje się). Pierwsze treningi z ciężarami odbyłem dopiero w wieku 19 lub 20 lat, tuż przed dołączeniem do BVB. To był pierwszy raz, kiedy postawiłem stopę na siłowni! W BVB trenowałem więcej, indywidualnie, zwiększyłem obciążenie pracą. Kiedy miałem 23, 24 lata, spędzałem dużo czasu na siłowni - i to się nie zmieniło do dziś. Ale tak naprawdę była to dla mnie trudna droga: przez długi czas miałem problem z budowaniem masy, mięśnie po prostu nie chciały rosnąć.”
…najlepszego piłkarza wszech czasów:
„…Nie ma jednego zawodnika, którego można by wyróżnić. Piłkarze definiują epoki. Kiedyś to byłeś ty. Przez ostatnie 10, 15 lat to Messi, Ronaldo, Ronaldinho. Wcześniej brazylijski napastnik Ronaldo. Zawsze zdarzają się niezwykłe talenty, zjawiska, które po prostu przekazują radość z futbolu. Światowym gwiazdom udaje się sprawić, że trudne rzeczy wydają się łatwe i proste.”
Komentarze