#BundesRetro: I czerwoni, i błękitni (cz. II)

fot. J. Plenio / Pexels

REKLAMA

Przed nami kolejne sylwetki piłkarzy, którzy grali zarówno dla Bayernu, jak i dla lokalnego rywala – TSV 1860.

Manfred Schwabl – przygodę z bawarskim hegemonem ten defensywny pomocnik rozpoczął już w 1977 roku. Siedem lat później został włączony do kadry pierwszego zespołu. Zadebiutował dopiero we wrześniu 1985 w przegranym przez Bayern meczu w Düsseldorfie z tamtejszą Fortuną (4:0). Zagrał także trzydzieści minut w pierwszej rundzie Pucharu Europy Mistrzów Krajowych, w której monachijczycy rozbili Górnik Zabrze 4:1. W 1986 r. odszedł do Norymbergi, a trzy lata później powrócił do „Bawarczyków”, z którymi tylko raz sięgnął po mistrzostwo kraju. Od 1994 do 1997 występował w barwach TSV 1860, był tam nawet kapitanem zespołu. Od czerwca 2012 aż po dzień dzisiejszy pełni funkcję prezydenta klubu SpVgg Unterhaching.

Richard Mamajewski – wychowanek „Gwiazdy Południa”, w której przebywał w latach 1964–1976, przechodząc przez kolejne drużyny młodzieżowe. Nie zdołał jednak nigdy zadebiutować w jej pierwszym składzie. Bramkarz ten opuścił Bayern na rzecz rywala zza miedzy, lecz w jego barwach w ciągu dwóch lat zagrał tylko w trzech oficjalnych spotkaniach. Po zakończeniu kariery piłkarskiej prowadził praktykę fizjoterapeutyczną i pracował jako instruktor golfa.

Hans–Werner Grünwald – napastnik grał w młodzieżowych drużynach Bayernu do 1984 r. We wrześniu tego samego roku udało mu się zagrać w pierwszym zespole. W meczu w ramach pierwszej rundy Pucharu Zdobywców Pucharów przeciwko norweskiemu Moss FK wszedł w siedemdziesiątej czwartej minucie za Michaela Rummenigge. Więcej w Bayernie nie zagrał. Jego następnym przystankiem było TSV 1860, występujące wówczas w trzeciej lidze. W ciągu dwóch sezonów wystąpił tam w czterdziestu dziewięciu spotkaniach, w których udało mu się strzelić czternaście goli.

Robert Dekeyser – belgijski golkiper sprowadzony został do stolicy Bawarii po rekomendacji Jeana–Marie Pfaffa. Miał być następcą leczącego kontuzję Raimonda Aumanna. W barwach „Die Roten” wystąpił tylko raz, w listopadzie 1986 roku w jednej ósmej finału DFB–Pokal przeciwko Fortuna Düsseldorf, wygranej niestety przez podopiecznych Dietera Breia 3:0. W 1989 roku, po nieudanych przygodach w Norymberdze i Genku, przeniósł się do trzecioligowego monachijskiego TSV. Dekeyser większą karierę zrobił jako przedsiębiorca i filantrop. W 1990 roku założył firmę meblową DEDON, natomiast w 2009 fundację „Dekeyser&Friends”. Jego działalność charytatywna skupiała się na inicjatywach związanych z ochroną środowiska oraz promowaniem zrównoważonego stylu życia. Syn Dekeysera jest znanym niemieckim raperem, który występuje pod pseudonimem Estikay.

Gerald Hillringhaus – popularny „Gerry” był bramkarzem, który w latach 1981–1985 wystąpił w prawie stu spotkaniach w barwach monachijskich „Lwów”. Do Bayernu dołączył dopiero w 1990 roku. Miał występować w rezerwach i jednocześnie być w szerokiej kadrze pierwszego zespołu. Kontuzja Raimonda Aumanna spowodowała, że Hillringhaus miał okazję wystąpić w dwudziestu jeden meczach głównej drużyny monachijczyków. Nie był jednak zbyt pewnym punktem zespołu i często popełniał błędy. Co ciekawe, jako zawodnik SV Türk Gücü Monachium, Hillringhaus zdobył gola nożycami we wrześniu 1989 r., który został uznany przez widzów telewizyjnego programu „Sportschau” za Bramkę Miesiąca.

Manfred Bender – monachijczyk z krwi i kości. Jako junior grał dla miejscowych drużyn: TSV Turnerbund, TSV 1860 oraz MSV. Lewy i środkowy ofensywny pomocnik profesjonalną karierę rozpoczął w SpVgg Unterhaching, gdzie w dziewięćdziesięciu pięciu meczach zdobył dwadzieścia osiem goli. Te statystyki przykuły uwagę Bayernu, do którego „Manni” przybył w 1989 roku. W ciągu trzech sezonów w rekordowym mistrzu Niemiec rozegrał niecałe osiemdziesiąt spotkań, jeżeli chodzi o Bundesligę, i tylko dziewięć razy wpisał się na listę strzelców, za to szesnaście razy asystował przy bramkach kolegów. Po nieudanym sezonie dla całej drużyny Bayernu, który zajął dziesiąte miejsce w tabeli, w klubie uznano, że Bender nie spełnia pokładanych w nim nadziei. Piłkarz przeniósł się do Karlsruher SC, a w drugą stronę powędrował Mehmet Scholl. Natomiast w latach 1996–1999 był zawodnikiem TSV 1860, lecz pobyt tam nie okazał się udany. Bender zagrał jedynie w pięćdziesięciu jeden ligowych meczach.

Harald Cerny – austriacki prawy pomocnik w latach 1990–1992 występował w rezerwach bawarskiego klubu, do którego przybył z rodzimej Admiry Wacker. W pierwszym zespole zagrał dopiero we wrześniu 1992 r. Debiutował w meczu wyjazdowym przeciwko Borussii Dortmund, wygranym przez Bayern. Łącznie, licząc Bundesligę i Puchar UEFA, rozegrał siedemnaście spotkań, a jego bilans zamknął się na jednym golu i dwóch asystach. Po odejściu z klubu grał przez dwa lata w ojczyźnie, a następnie przeniósł się do TSV 1860. Cerny jest uważany za legendę tego klubu. Grał dla niego przez dwanaście lat. Przez ten czas wystąpił w trzystu ośmiu meczach, strzelił dwadzieścia dwa gole i zanotował czterdzieści trzy asysty. W latach 2008–2009 był trenerem drużyny „Lwów” do lat 15. Od 2009 do 2016 szkolił juniorów w Bayernie. Później pracował jako skaut w Hanowerze i do końca lipca 2023 r. w FC Köln.

Dennis Grassow – wychowanek „Die Löwen”. W ich zespołach młodzieżowych grał już w 1987 roku. Przebywał w tym klubie do 1991. Bardzo dobre występy tego środkowego obrońcy w latach 1993–1997 w barwach SpVgg Unterhaching zaowocowały transferem do Bayernu. Jednak nie zdołał przebić się w nim do pierwszego zespołu. Zagrał tylko w jednym oficjalnym meczu, dokładnie w ramach pierwszej rundy DFB–Pokal, w którym „Bawarczycy” zaaplikowali drużynie DJK Waldberg szesnaście goli. Grassow wszedł na boisko na samym początku drugiej połowy, zastępując Markusa Babbela. Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez krótki okres czasu był asystentem trenera w SV Weiden. Od 2012 r. pracuje jako opiekun – i jak sam powiedział „gospodyni od wszystkiego” – w domu seniora w Taufkirchen.

Jens Jeremies – defensywny pomocnik, jedna z legend Bayernu, występująca w nim w latach 1998–2006. Sześciokrotny mistrz Niemiec, czterokrotny zdobywca DFB–Pokal, trzykrotny laureat Pucharu Ligi Niemieckiej, triumfator Ligi Mistrzów i Pucharu Interkontynentalnego w 2001 roku. Oczywiście to wszystko w barwach „Die Roten”. Do tego pięćdziesiąt pięć występów w reprezentacji narodowej, z którą zdobył wicemistrzostwo świata w 2002. Biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki, ten defensywny pomocnik dla Bayernu rozegrał dwieście czterdzieści osiem spotkań. Strzelił w nich trzynaście bramek i zanotował dwanaście asyst. Zanim jednak to osiągnął, przez trzy lata grał w dla Dynama Drezno, a stamtąd przeniósł się do TSV. Znany ze swojej nieustępliwości Jeremies walnie przyczynił się do tego, że „Die Löwen” awansowały do rozgrywek Pucharu UEFA. Latem 1998 postanowił odejść do mającego większe ambicje i możliwości Bayernu. Po zakończeniu profesjonalnej kariery założył pomagającą dzieciom i młodzieży fundację „Der Jugend ihre Zukunft”. Obecnie pracuje w firmie T21+ zajmującej się planowaniem kariery zawodników, doradzającej im i zajmującej się negocjacjami kontraktowymi.