W wielkim finale Ligi Mistrzów na madryckim Santiago Bernabéu staną naprzeciwko siebie Bayern Monachium i Inter Mediolan. Oba zespoły rządzą na swoich ligowych podwórkach i oba mają olbrzymią chęć na tytuł najlepszej drużyny klubowej w Europie. Do potyczki pozostał już tylko niecały tydzień i fani futbolu powoli zaczynają czuć, jak gęstnieje atmosfera wokół tego wydarzenia. Ten mecz to będzie wspaniała historia.
Z tej okazji, witryna uefa.com przygotowała garść ciekawostek związanych z potyczką gigantów z Niemiec i Włoch.
Santiago Bernabéu, stadion Realu Madryt, będzie miejscem gdzie Bayern powalczy o swój piąty tytuł najlepszego klubu w Europie. Inter czeka na podniesienie trofeum po raz pierwszy już od 45. lat.
Bayern podchodzi do meczu z chęcią zdobycia trzeciego włoskiego skalpu w tym sezonie. Na rozkładzie ma już Juventus Turyn i Fiorentinę, ale Inter ma swoje własne powody aby wierzyć w wygraną, ponieważ już w półfinale wielu ich skreślało. Mediolańczycy, wbrew wszystkiemu, strącili z tronu FC Barcelonę.
Ten pojedynek ma wymiar osobisty dla trenerów obydwu drużyn. Jose Mourinho pracował jako asystent Louisa van Gaala w Barcelonie w latach 1997-2000. Dodatkowo obydwaj mają szansę na zdobycie swojego drugiego pucharu Ligi Mistrzów i zapewnienie sobie nieśmiertelności w pamięci kibiców futbolu.
To piąty mecz pomiędzy tymi drużynami. Ostatni miał miejsce w sezonie 06/07 i była to potyczka w fazie grupowej Ligi Mistrzów. Patrick Vieira uratował remis 1:1 dla Interu. Bramkę dla Bayernu zdobył Roy Makaay.
W pierwszym grupowym meczu, Bayern pokonał Włochów na ich terenie wynikiem 2:0. Bramki zdobyli Lukas Podolski i Claudio Pizzaro, a Zlatan Ibrahimović i Fabio Grosso, którzy grali w barwach Interu, wylecieli z boiska za czerwone kartki.
Drużynę Interu prowadził wtedy Roberto Mancini, a Bayernu Felix Magath i to ten drugi był górą, ponieważ jego drużyna wyprzedziła Inter w końcowej klasyfikacji wygrywając grupę. Inter był drugi.
Bayern wygrał w finale najważniejszych europejskich rozgrywek klubowych ostatnio w 2001 r. Razem z Liverpoolem, z pięcioma trofeami na koncie, mogą zostać trzecim najbardziej utytułowanym klubem w historii, za Realem Madryt i AC Milanem.
Bilans Bayernu w finałach, to cztery zwycięstwa i trzy porażki:
1974: 4-0 przeciwko Club Atlético de Madrid, Bruksela (Powtórka meczu po 1-1)
1975: 2-0 przeciwko Leeds United AFC, Paryż
1976: 1-0 przeciwko AS Saint-Etienne, Glasgow
1982: 0-1 przeciwko Aston Villa FC, Rotterdam
1987: 1-2 przeciwko FC Porto, Wiedeń
1999: 1-2 przeciwko Manchester United FC, Barcelona
2001: 1-1 przeciwko Valencii, zwycięstwo 5-4 w karnych, Mediolan
Bayern ma na koncie także dwa inne puchary: Puchar Zdobywców Pucharów UEFA '67 oraz Puchar UEFA '96.
Inter ma nadzieje na zdobycie pierwszego europejskiego trofeum od czasów, kiedy Helenio Herrera pokierował drużynę do triumfów w latach 60. Gdyby udało im się wygrać ten mecz, razem z FC Barceloną i Manchesterem United będą mieli na koncie po trzy europejskie puchary.
Bilans Interu to dwa zwycięstwa w czterech meczach finałowych:
1964: 3-1 przeciwko Real Madryt, Wiedeń
1965: 1-0 przeciwko SL Benfica, Mediolan
1967: 1-2 przeciwko Celtic FC, Lizbona
1972: 0-2 przeciwko Ajax Amsterdam, Rotterdam
Inter wygrał trzy finały Pucharu UEFA w latach '90. ('91,'94,'98), a w 1997 został pokonany. W składzie Nerazzurri był wtedy Javier Zanetti. Pogromcą Interu było niemieckie Schalke 04 Gelsenkirchen, a mecz zakończył się po rzutach karnych. Rok później wyższość Interu musiała uznać drużyna SS Lazio (3:0).
Bayern rozbił 4:1 Juventus w Turynie w grudniu ubiegłego roku. Bianconeri straciło drugie miejsce w grupie i odpadło z rywalizacji LM. Następnie Bayern w dwumeczu pokonał Fiorentinę, a zadecydowała o tym różnica bramek zdobytych na wyjeździe.
Kolejnym krokiem było wyeliminowanie w dwumeczu Manchesteru United, również dzięki różnicy bramek na wyjeździe, oraz zwycięstwo 4:0 w dwumeczu z Lyonem.
Bayern poniósł cztery porażki w tym sezonie LM i jest to największa ilość przegranych spotkań przez finalistę LM od czasu AC Milanu, mistrza w sezonie 02/03, który również zanotował cztery porażki.
Podobnie jak Bawarczycy, Inter również awansował z drugiego miejsca w grupie. Lepsi byli tylko gracze z Barcelony, ale karta odwróciła się w półfinale. Na drodze do finału stały także ekipy Chelsea FC i CSKA Moskwa.
Obie drużyny rozegrały po 28 spotkań przeciwko drużynom z kraju rywala, ale bilans jest po stronie Interu:
Bayern vs włoskie kluby: Z9 R7 P12
Inter vs niemieckie kluby: Z13 R8 P7
Louis van Gaal dwukrotnie walczył z włoskimi drużynami w finałach Ligi Mistrzów. W 1995 pokonał wraz z Ajaxem AC Milan wynikiem 1:0, ale rok później uległ Juventusowi po serii rzutów karnych.
Holender pokonał Torino FC prowadząc Ajax w finale Pucharu UEFA w 1992 roku.
Ostatnim niemieckim przeciwnikiem Interu był Werder Brema. W fazie grupowej zremisowali u siebie 1:1 i przegrali na wyjeździe 2:1.
Obaj trenerzy wygrywali już Ligę Mistrzów: van Gaal w 1995 roku z Ajaxem i Jose Mourinho w 2004 roku z FC Porto. Zwycięzca tego meczu dołączy do Ernsta Happela i Ottmara Hitzfelda, którzy mają już taki wyczyn na swoim koncie.
Trzynaście lat pomiędzy sukcesami Happela (1970 - Feyenoord, 1983 - HSV) oznacza, że van Gaal może ustanowić nowy rekord w przerwie pomiędzy zdobywaniem pucharu. Hitzfeld wygrał w roku 1997 i 2001, odpowiednio z Borussią Dortmund i Bayernem Monachium.
To będzie dziesiąty mecz Bawarczyków na Santiago Bernabéu. Bilans to 2 zwycięstwa, 1 remis i 6 porażek. W ostatnim z tych spotkań, choć Bayern przegrał, gol Marka van Bommela na 3:2 zapewnił zwycięstwo w dwumeczu w 1/8 finału Ligi Mistrzów 06/07.
Bayern dwukrotnie odwiedził Santiago Bernabéu w sezonie 1999/2000. Wygrali 4:2 w ramach rozgrywek drugiej fazy grupowej UEFA Champions League w lutym 2000, ale później polegli 2:0 w pierwszym spotkaniu półfinałowym. Odpadli w półfinale przegrywając 2:3 w dwumeczu z Realem.
W następnym sezonie Giovane Elber zapewnił Bayernowi zwycięstwo 1:0 i utorował drogę do późniejszego triumfu w rozgrywkach.
Inter wygrał jeden raz, a przegrał sześć razy na Santiago Bernabéu. Jeszcze nie zdarzył się tam remis.
W ostatniej porażce, 2:0, uczestniczył Javier Zanetti. Było to w fazie grupowej LM w sezonie 1998/1999.
Inter przegrał cztery półfinały z Realem Madryt po porażkach w stolicy Hiszpanii.
W sezonie 1984/85 Inter wygrał u siebie 2:0, żeby poźniej ulec Realowi w Madrycie na Santiago Bernabéu 3:0. W kolejnym sezonie Nerrazurri ulegli 5:1 po dogrywce w Madrycie, po tym jak wcześniej wygrali u siebie 3:1.
Jedyne zwycięstwo no Santiago Bernabéu Inter zanotował w sezonie 66/67, w ramach rozgrywek Pucharu Europy. Bramki zdobywali Renato Cappellini oraz Zoco (samobójcza) co dało wynik 2:0, a w rezultacie 3:0 w dwumeczu.
Mourinho okazał się lepszy od Bayernu w sezonie 04/05 w ćwierćfinale LM, chociaż na obydwa spotkania tego dwumeczu był zawieszony. Jego Chelsea wygrała u siebie 4:2 przed porażką 2:3 w Monachium.
Dwóch zawodników ze składu Bayernu grało w finale Ligi Mistrzów. Hans-Jörg Butt w barwach Bayeru 04 Leverkusen w 2002 r. przegrał Realem Madryt, a Mark van Bommel w 2006 r. jako gracz Barcelony wygrał z Arsenalem FC.
Razem z van Bommelem w ekipie Barcelony grał wtedy Samuel Eto i strzelił nawet bramkę.
Tymczasem kolegą Butta z drużyny Bayeru, która przegrała finał, był Lucio z Interu Mediolan. Ten sam Lucio jeszcze w tamtym sezonie reprezentował Bayern.
Gdyby bramkę w finale zdobył Eto, to byłby już jego trzeci mecz na tym szczeblu rozgrywek, w którym zdobywa gola. Tylko Alfredo di Stefano zdobywał bramki w pięciu finałach w latach 1956-1960.
Arjen Robben był pod skrzydłami Jose Mourinho w latach 2004-2007. Razem z Chelsea zdobyli w tym okresie dwa tytuły mistrza Anglii.
Grający w barwach Interu Esteban Cambiasso spędził dwa lata w Realu Madryt B, a po powrocie z 4-sezonowego wypożyczenia wrócił i w latach 2002-2004 reprezentował barwy pierwszej drużyny. Walter Samuel grał tam w sezonie 2004/05, a Arjen Robben i Wesley Sneijder w latach 2007-2009. Oni wracają na jeden wieczór na Santiago Bernabéu.
Strzał Cambiasso z rzutu karnego w ćwierćfinałowym meczu MŚ 2006 pomiędzy Argentyną a Niemcami został obroniony. Miroslav Klose wyrównał wtedy na 1:1. W tym meczu grali także Philipp Lahm i Bastian Schweinsteiger.
Bawarskie trio poległo w półfinałowym meczu z Włochami, do czego przyłożył się Marco Materazzi.
Lothar Matthaus i Giovanni Trapattoni to postaci, które dawały mistrzostwa kraju i Interowi i Bayernowi.
To trzeci włosko - niemiecki finał:
1983: Hamburger SV 1-0 Juventus
1997: Borussia Dortmund 3-1 Juventus
Santiago Bernabéu oglądał już trzykrotnie finał Pucharu Mistrzów:
1957: Real Madrid CF 2-0 ACF Fiorentina
1969: AC Milan 4-1 Ajax Amsterdam
1980: Nottingham Forest FC 1-0 Hamburger SV
Stadion był również gospodarzem finału Mistrzostw Europy UEFA w 1964 i finału Mistrzostw Świata w 1982 w którym RFN przegrała z Włochami 1-3. Alessandro Altobelli, wówczas zawodnik Interu, strzelił trzecią bramkę dla reprezentacji Włoch. Honor RFN uratował zawodnik Bayernu - Paul Breitner.
Pojedynki Bayernu rozstrzygane po rzutach karnych:
5-4 przeciwko Valencia CF, 2000/01 UEFA Liga Mistrzów
9-8 przeciwko PAOK Saloniki, 1983/84 Puchar UEFA, druga runda
4-3 przeciwko Åtvidaberg FF, 1973/74 Puchar Europy Mistrzów Krajowych, pierwsza runda
Pojedynki Interu rozstrzygane po rzutach karnych:
1-4 przeciwko FC Schalke 04, 1996/97 finał Pucharu UEFA
5-3 przeciwko Grazer AK, 1996/97 Puchar UEFA, druga runda
3-4 przeciwko Aston Villa FC, 1994/95 Puchar UEFA, pierwsza runda
5-4 przeciwko Celtic FC, 1971/72 Puchar Europy Mistrzów Krajowych, półfinał
To będzie pierwszy finał Ligi Mistrzów rozgrywany w sobotę.
uefa.com
Komentarze